شعری از احمد شاملو ؛دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دو ستت دارم دلت را میپویند مبادا ...

مرور و تکرار جملات و کلماتی که هر انسانی را حتی برای لحظه ایی وادار به تفکر و اندیشیدن کند

شعری از احمد شاملو ؛دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دو ستت دارم دلت را میپویند مبادا ...

۴۹۸ بازديد
https://telegram.me/ariamehr82  دهانت را میبویند مبادا گفته باشی دوستت دارم دلت را می پویند مبادا شعله ایی در آن نهان باشد
روزگار غریبیست نازنین
و عشق را کنار "تیرک راهبند" تازیانه میزنند
"عشق" را در پستوی خانه نهان باید کرد
و در این بن بست کج و پیچ سرما آتش را به سوخت بار "سرود و شعر فروزان" میدارند
"به اندیشیدن خطر مکن"روزگار غریبیست...آنکه بر در میکوبد شباهنگام
به کشتن چراغ آمده است "نور" را در پستوی خانه نهان باید کرد

آنک قصابانند بر گذرگاهها مستقر 
با کنده و ساتوری خون آلود
 و "تبسم" را بر لبها جراحی میکنند و "ترانه" را بر دهان...
کباب "قناری" بر آتش "سوسن و یاس"
"شوق"را در پستوی خانه نهان باید کرد

#ابلیس پیروز مست "سور عزای ما را بر سفره نشسته است"
"خدای" را در پستوی خانه نهان باید کرد خدای را در پستوی خانه نهان باید کرد...

سروده ای از احمد شاملو 
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.